متن های ادبی

همه عمر درپیت می دوم

   بوی عطرت دیوانه ام کرده

ولی سایه زندگیم هستی 

    کجایی روی؟چراهرچه می دوم،…نمی رسم

گل ها راتک به تک روی جاده می چینم

   خسته برسرجاده می نشینم 

این بارتوبیاودل پیرم راجوان کن

   این بارتوبیابه بالینم

(حکیم دلم)

   همه عمر با اشک هایم گل های جاده راآبیاری می کنم تا شاید 

گل وجودت راهیابی

     اشک امانم را بریده،اشک امانم را بریده 

بغض همه وجودم فراگرفته 

    بیا نفس های آخره،بیاباردیگر دست های گرمت رالمس کنم و

              جان گرفته،جوان گردم.